Πίστη: η ασπίδα της Ζωής

Τι είναι η πίστη; Πώς ορίζεται;

Ο ορισμός του Αποστόλου Παύλου είναι: «Πίστις ἐστίν ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων». (Προς Εβραίους ΙΑ': 1). 

Με απλά λόγια, η πίστη δίνει υπόσταση, μορφοποιεί, βοηθάει να παίρνουν "σάρκα και οστά" πράγματα στα οποία ελπίζουμε και ελέγχει, κατευθύνει προς την υλοποίησή τους πράγματα που δεν είναι ακόμη ορατά στο υλικό πεδίο. 

Όσο πιο ασάλευτη είναι η πίστη, δηλαδή η πεποίθηση πως εκείνα που ελπίζουμε θα πραγματοποιηθούν, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα.

Ο Απόστολος Παύλος δεν αναφέρει την "άγκυρα" της πίστης. Πίστη σε ποιον; Πίστη σε τι; Το ίδιο έκανε και ο Ιησούς όταν έλεγε στους θεραπευθέντες "η πίστη σου σέσωκέ σε". 
Δεν έλεγε "εγώ σε θεράπευσα". Μάλιστα στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Ναζαρέτ, όπου δεν τον πίστευαν ως προφήτη επειδή τον γνώριζαν από μικρό, η Καινή Διαθήκη μας λέει ότι δεν μπόρεσε να κάνει θαύματα.

Εξ αυτών συμπεραίνουμε ότι η πίστη για να λειτουργήσει χρειάζεται κάπου να αγκυρωθεί. Στην καλύτερη περίπτωση η άγκυρα μπορεί να είναι ο Θεός. Για τους αγνωστικιστές ή τους άθεους μπορεί να είναι ο εαυτός. Για τον θρησκόληπτο μπορεί να είναι ένας άγιος ή ακόμη κι ένα ιερό αντικείμενο, π.χ., μια άψυχη εικόνα, ή ο σταυρός που φοράει κάποιος στο στήθος του.

Η πίστη δεν ενδιαφέρεται αν η "άγκυρα"  καθ' εαυτή δεν έχει καμία δύναμη.  Η πίστη ενεργεί και "μετακινεί βουνά" δυσκολιών, όταν είναι ακλόνητη, όταν δεν αμφιβάλλει, όταν δεν αμφισβητεί το αποτέλεσμα, όταν δεν φοβάται τη διάψευσή της.

Η πίστη είναι μια ψυχική δύναμη με την οποία είναι προικισμένος ο άνθρωπος, και η οποία όταν ενεργοποιηθεί με την προσευχή, τη θετική ομολογία, την μορφοποίηση του προσδοκόμενου στη φαντασία, ακόμη και με την έντονη επιθυμία, απελευθερώνει πνευματική ενέργεια που ελκύει και πραγματοποιεί το αντικείμενό της, όποιο κι αν είναι αυτό. Μπορεί να είναι καλό ή κακό, ωφέλιμο ή βλαβερό. Δεν έχει σημασία.

Ο Θεός δεν επεμβαίνει για να "απαντήσει" μόνο στις καλές προσευχές και να απορρίψει τις κακές. Δεν έχει καμία ανάμιξη. Η πίστη μόνη της κάνει κουμάντο.

Άνθρωποι που πέτυχαν πολλά στη ζωή τους ήταν άνθρωποι μεγάλης πίστης.

Στην ταραγμένη εποχή που ζούμε, για να είμαστε ελεύθεροι από το φόβο, την ανησυχία, το άγχος και την ανασφάλεια, χρειάζεται να "φοράμε" συνέχεια την ασπίδα της πίστης. Ποιας πίστης; Της "δι' αγάπης ενεργουμένης". (Προς Γαλάτας, Ε: 6)